بازیابی هویت جمعی غالب در میان جوانان شهر ری در فرآیند جهانی شدن

در گذر از جوامع سنتی به مدرن و متعاقباً گسترش ارتباطات جمعی، دسترسی افراد به منابع هویت ساز متنوع تسهیل گشته است. این امر گاهاً تصور هویتی اشخاص را مخدوش کرده و امکان گرایش به هویت های جایگزین را فراهم می کند. به نظر می­رسد که با تشدید فرآیند جهانی شدن افراد با بحران خلاء معنا و سیطره عقلانیت ابزاری در زندگی خود مواجه هستند؛ بنابراین به سمت هویتی روی می آورند که معنا و ارزش را به حیات اجتماعی شان بازگرداند. در این میان شناخت این موضوع که جامعه ایرانی در حال حاضر چه نوعی از هویت را تجربه می کند و کدام یک از هویت­های جمعی (اسلامی ـ ایرانی ـ غربی) هویت غالب به شمار می آید از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در بخش مباحث نظری از دو دسته نظریه بهره گرفته شده است: اول، دیدگاه های تقلیل گرای هویت جمعی از جمله نظریات مید، بلومر و گافمن و دسته دوم دیدگاه های تلفیق گرای هویت جمعی که نظریات گیدنز، کاستلز و بوردیو را شامل می شود. در این تحقیق 3 مقیاس برای سنجش ابعاد هویت جمعی طراحی شده و پس از دوبار پیش آزمون، در جمعیت نمونه ای که بر اساس فرمول کوکران بدست آمد در شهرستان ری اجرا شده است. در مباحث روش شناسی از پیمایش و از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز بهره برده شد. یافته­ها در این پژوهش نشان می­دهد که هر سه نوع هویت جمعی در میان این نسل وجود داشته اما در یک نگاه تطبیقی می­توان گفت هویت اسلامی در مقایسه با سایر هویت­ها برجستگی بیشتری دارد که البته با توجه به گرایشات مذهبی ساکنین شهرری دور از نظر نبود. همچنین بین متغیرهای پایگاه اجتماعی و اقتصادی، سرمایه فرهنگی و میزان تعاملات اجتماعی با هویت جمعی غالب رابطه معناداری وجود ندارد.